Alisher Navoiy tavalludiga 573 yil to‘lishi munosabati bilan ayni kunlarda maktabimizda buyuk bobokalonimizni yod etib o’tkaziladigan tadbirga qizg’in tayyorgarlik ko’rilmoqda. Mamlakatimizda har yili Alisher Navoiy tavallud topgan kun keng nishonlanadi. Ulug‘ shoirimiz shaxsiga bo‘lgan qiziqish, unga bo‘lgan ehtirom yildan-yilga o‘sib bormoqda. Navoiyga o‘z zamonida ham butun Sharqda juda katta qiziqish bilan qaralgan va G‘arbda ham buning aks-sadolari ko‘ringan. Ulug‘ shoirga ehtirom u tavallud topgandan keyin o‘tgan asrlarda hech susaygan emas, aksincha ko‘tarilib borgan. Ayniqsa, mustaqillik yillarida Navoiyga ko‘rsatilayotgan e’zozu ehtiromni sohibqiron Amir Temurga ko‘rsatilayotgan hurmat-izzatdan keyingi ikkinchi o‘rinda, deb aytish mumkin.

Ma’lumki, Amir Temur har qanday saltanatda bo‘lganidek, atrofiga o‘z diyori, o‘z yurtidagi ishonchli odamlarni ko‘proq yig‘adi. Lutfiyning ota-bobolari, Navoiyning ota-bobolari bir paytlar Samarqand atrofida jamlanishgan. Bular Shahrisabzdan kelganmi, Kitobdan yoki Buxorodan kelishganmi, balki Samarqandning o‘zidanmi — biz buni faqat taxmin qilamiz. Va biz bilamizki, Amir Temur vafot etganidan keyin, uning o‘g‘li Shohrux Mirzo poytaxtni Samarqanddan Hirotga ko‘chiradi. Tabiiyki, poytaxt ko‘chganda saroy ahli: olimlar, a’yonlar, shoirlar, san’atkorlar — katta bir jamoa Samarqanddan Hirotga ko‘chadi. Navoiyning ota-bobolari vaqtida shu yerdan o‘sha tomonga borib qolgan. Bu ham bizga Navoiyning bevosita daxli borligini ko‘rsatadi. Ikkinchidan, Navoiyning tili boshqa qardosh turkiy xalqlar tillaridan ajralib turadi, bizning tilimiz ko‘rki aks etgan. Asarlarining butun ruhi bizning Zarafshon vohamiz, Qashqadaryo, Surxondaryo, Buxoro, Samarqand — shu atrofdagi lahjaga yaqin. Bir paytlar Navoiy tilini turk tiliga, ozar yoki uyg‘ur tiliga yaqin, degan birodarlarimiz ham bo‘ldi. Bu gaplar noto‘g‘riligini ulug‘ shoirimiz asarlarini qayta-qayta o‘qiganda chuqur his etasiz. Uchinchidan, Navoiy g‘azallariga Sharqda juda ko‘p shoirlar, ayniqsa, turkiy xalqlarning shoirlari muxammaslar bog‘lashgan. Lekin eng ko‘p muxammasni bizning shoirlar yozgan. Ana shu muxammaslarning o‘zi Navoiy ijodining shoirlarimiz faoliyatida davomdorligini ko‘rsatadi.